placering

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

placering (język szwedzki)[edytuj]

wymowa:
[plas'e:ring]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) umiejscowienie, umieszczenie, ustawienie[1]
(1.2) bank. lokata[1]
(1.3) sport. lokata, pozycja, miejsce[1]
odmiana:
(1.1) en placering, placeringen
(1.2-3) en placering, placeringen, placeringar, placeringarna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. placera, placera sig
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 362.