pjongjańczyk
pjongjańczyk (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [pʲjɔ̃ŋʲˈɟjä̃j̃n͇ʧ̑ɨk], AS: [pʹi ̯õŋʹǵi ̯ä̃ĩ ̯ṇčyk], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• rozs. artyk.• -nk-
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) mieszkaniec Pjongjangu[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pjongjańczyk pjongjańczycy dopełniacz pjongjańczyka pjongjańczyków celownik pjongjańczykowi pjongjańczykom biernik pjongjańczyka pjongjańczyków narzędnik pjongjańczykiem pjongjańczykami miejscownik pjongjańczyku pjongjańczykach wołacz pjongjańczyku pjongjańczycy depr. M. i W. lm: (te) pjongjańczyki
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Pjongjang m
- forma żeńska pjongjanka ż
- przym. pjongjański
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi piszemy małą literą[2].
- tłumaczenia:
- baskijski: (1.1) piongiangdar
- rosyjski: (1.1) пхеньянец m
- słowacki: (1.1) Pchjongjančan m
- źródła:
- ↑ Nazwy państw świata, ich stolic i mieszkańców, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2007, ISBN 978-83-239-9999-7, s. 23.
- ↑ Hasło „Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.