piętro

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: Pietro

piętro (język polski)[edytuj]

schody prowadzące na piętro (1.1)
piętra (1.1)
piętra (1.3) roślinności
wymowa:
?/i, IPA[ˈpʲjɛ̃ntrɔ], AS[pʹi ̯ntro], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.asynch. ę i → j 
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) archit. bud. nadziemna kondygnacja budynku bezpośrednio nad parterem albo jeszcze wyżej
(1.2) geol. jednostka chronostratygraficzna dziejów Ziemi, część oddziału; zob. też piętro (geologia) w Wikipedii
(1.3) bot. zob. piętro roślinne
(1.4) górn. część złoża przygotowana do jednoczesnego wybierania (przy pionowym podziale poziomu kopalni)[1]
(1.5) leśn. korony grupy drzew znajdujące się na tej samej wysokości
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Samobójca wyskoczył z dziesiątego piętra.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) gw. (Śląsk Cieszyński) sztok
antonimy:
(1.1) parter
hiperonimy:
(1.1) kondygnacja
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. piętrowiec m, piętrus m, piętrówka ż, piętrzenie n, spiętrzenie n
zdrobn. pięterko n
czas. piętrzyć (się)
przym. piętrowy, piętrzasty
przysł. piętrowo
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.