pisklę

pisklę (język polski)

pisklę (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈpʲisklɛ], AS: [pʹiskle], zjawiska fonetyczne: zmięk.• denazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) ornit. niedawno wyklute młode ptaka; zob. też pisklę w Wikipedii

(1.2) przen. pieszczotliwie o dziecku

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pisklę	pisklęta
dopełniacz	pisklęcia	piskląt
celownik	pisklęciu	pisklętom
biernik	pisklę	pisklęta
narzędnik	pisklęciem	pisklętami
miejscownik	pisklęciu	pisklętach
wołacz	pisklę	pisklęta

przykłady:

(1.1) Wszystkie pisklęta po wykluciu wymagają opieki rodziców.

składnia:

(1.1) pisklę + D.

kolokacje:

(1.1) pisklę kury / kaczki / orła / wrony / strusia / … • pisklę kurze / kacze / orle / wronie / strusie / … • pisklę się wykluwa • wodzić pisklęta

synonimy:

(1.1) pot. pisklak

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) młode

hiponimy:

(1.1) kurczę, kaczę, gęsię, indyczę, wronię, sowię, kruczę, bocianię, żurawię, orlę

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pisk m, piszczenie n, popiskiwanie n, piskanie n

zdrobn. pisklątko n, pisklaczek m

zgrub. pisklak m

czas. piszczeć ndk., popiskiwać ndk., piskać ndk.

przym. pisklęcy, piskliwy, piszczałkowy

związki frazeologiczne:

pisklę orła będzie orłem, pisklę wrony – wroną • pisklę w obcym gnieździe nie wychowa się

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ptaki

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) nestling; (1.2) chick
• baskijski: (1.1) txita
• białoruski: (1.1) птушанё n, птушаня n; (1.2) птушанё n, птушаня n
• czeski: (1.1) pískle n
• duński: (1.1) fugleunge w
• esperanto: (1.1) birdido
• hiszpański: (1.1) polluelo m; (1.2) pollito m
• itelmeński: (1.1) °пакук
• jidysz: (1.1) פֿייגעלע n (fejgele)
• karaimski: (1.1) палас
• kataloński: (1.1) poll m
• niderlandzki: (1.1) kuiken n
• niemiecki: (1.1) Junge n, Küken n
• nowogrecki: (1.1) νεοσσός m; (1.2) νεοσσός m
• rosyjski: (1.1) птене́ц m; (1.2) пте́нчик m
• szwedzki: (1.1) fågelunge w
• ukraiński: (1.1) пташеня́ n

źródła: