pinia
pinia (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) dendr. Pinus pinea L.[1], drzewo z rodziny sosnowatych, charakterystyczne dla krajów śródziemnomorskich; zob. też pinia w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pinia pinie dopełniacz pinii pinii / przest. pinij[2] celownik pinii piniom biernik pinię pinie narzędnik pinią piniami miejscownik pinii piniach wołacz pinio pinie
- przykłady:
- (1.1) W przeciwieństwie do innych gatunków sosen, pinie są mało wrażliwe na działanie wiatru[3].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) potężna / rozłożysta / stara pinia • gałęzie / pień / kora / igły / szyszki pinii • posadzić / wyciąć pinię
- synonimy:
- (1.1) sosna pinia
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) drzewo
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) pine, stone pine
- islandzki: (1.1) hjálmfura ż
- niemiecki: (1.1) Pinie ż
- słowacki: (1.1) pínia ż
- włoski: (1.1) pino m, pino domestico m
- źródła:
- ↑
Hasło „Pinus pinea” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
- ↑ Hasło „pinia” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ z Wikipedii
