pijanica

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

pijanica (język polski)[edytuj]

pijanica (1.1)
pijanica (2.2)
wymowa:
IPA[ˌpʲijä̃ˈɲiʦ̑a], AS[pʹii ̯ä̃ńica], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.nazal.akc. pob.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. pogard. pijak

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) pot. pogard. pijaczka
(2.2) bot. pot. roślina z gatunku Vaccinium uliginosum L.[1], borówka bagienna
odmiana:
(1.1)
(2.1-2)
przykłady:
(1.1) Niepotrzebnie martwisz się o tego pijanicę, pewnie znów śpi w jakiejś bramie.
(2.2) Kazia nazbierała kosz grzybów i piekiełko pijanicy.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) pijaczyna
(2.1) zob. łochynia
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pijalnia ż, pijany mos, pijaństwo
czas. pić ndk.
przym. pijany, pijacki, pitny
związki frazeologiczne:
etymologia:
(2.2) od rzekomych właściwości odurzających jej owoców[2]
uwagi:
(1.1) (2.1) rodzaj żeński dla tego znaczenia podaje słownik Doroszewskiego[3], natomiast USJP[4] oraz słowniki Szymczaka (wydania z 1982[5], 1992[6], 1998[7]) podają rodzaj męski, a słownik Dunaja nawet mos[8]; zobacz też: Indeks:Polski - Owoce
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: pijak
(2.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: pijaczka
(2.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: łochynia
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Vaccinium uliginosum” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
  2. Encyklopedia PWN
  3. Słownik języka polskiego, red. Witold Doroszewski, t. 4, Państwowe Wydawnictwo Wiedza Powszechna, Warszawa 1958–1969, s. 302.
  4. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „pijanica” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  5. Słownik języka polskiego, red. Mieczysław Szymczak, t. 2, PWN, Warszawa 1982-3, ISBN 83-01-00281-6, s. 74.
  6. Słownik języka polskiego, red. Mieczysław Szymczak, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1992, ISBN 83-01-10902-5.
  7. Słownik języka polskiego, red. Mieczysław Szymczak, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1998.
  8. Bogusław Dunaj, Współczesny słownik języka polskiego, t. II, Langenscheidt, Warszawa 2007, ISBN 978-83-7476-264-9, s. 1217.

pijanica (język chorwacki)[edytuj]

zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pijak
(1.2) pijany (człowiek)
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1) pijanac
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: