piernik

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

piernik (język polski)[edytuj]

kawałek piernika (1.1)
pierniki (1.1)
wymowa:
IPA[ˈpʲjɛrʲɲik], AS[pʹi ̯erʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.i → j 
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy lub męskozwierzęcy

(1.1) kulin. twarde ciemnobrązowe ciasto robione z mieszaniny mąki pszennej i żytniej, mleka, jajek, skarmelizowanego cukru, miodu, silnie przyprawione cynamonem, imbirem; zob. też piernik w Wikipedii
(1.2) bot. zob. pieprzowiec[1]
(1.3) przen. teatr. przest. niewiele warta rola, bez efektu[1]
(1.4) środ. przestępcze chleb[2]

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) przen. pot. pogard. o starym mężczyźnie
odmiana:
(1.1-3)
(2.1)
przykłady:
(1.1) W tym roku bożonarodzeniowe pierniki były wyśmienite!
(2.1) Ten piernik stoi nad grobem, a wciąż się ogląda za małolatami.
składnia:
kolokacje:
(1.1) piernik lubelski / norymberski / pardubicki / toruński / tulski / wrocławski
synonimy:
(2.1) ramol
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. piernikarzówna ż, piernikarzowa ż, piernikarz mos, piernikarstwo n, piernikarnia ż, piernikarka ż, piernikarczyk mos, pierniczarz mos, piernikalia nmos, pierniczarka ż
zdrobn. pierniczek mrz
zgrub. pierniczysko n
czas. pierniczyć ndk., popierniczyć dk., odpierniczyć dk., odpierniczać ndk., wypierniczyć dk., wypierniczać dk., spierniczyć dk., upierniczyć dk.
przym. piernikowy, pierniczkowy, piernikarski, piernikarzowy, pierny
związki frazeologiczne:
co ma piernik do wiatrakadzidzia-piernikmieć się jak piernik do wiatrakastary piernik
etymologia:
(1.1) pol. pierny[1]
(1.2-3, 2.1) od (1.1)
uwagi:
tłumaczenia:
(1.4) zobacz listę tłumaczeń w haśle: chleb
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „piernik” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. IV: P-Prożyszcze, Warszawa 1900–1927, s. 155.
  2. Monika Bąk, Tatiana Kwiatkowska, System wartości i oceny na materiale odzieży i jedzenia w rosyjskim i polskim żargonie przestępczym, w: Лексика подстандарта, t. 2, Современные жаргоны и их описание, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 2009, s. 115.

piernik (język kaszubski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) kulin. piernik
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: