pierekaczewnik

pierekaczewnik (język polski)

pierekaczewnik (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) kulin. tradycyjny wypiek świąteczny w kuchni tatarskiej i podlaskiej w formie cienkiego ciasta makaronowego zawijanego ze słodkim lub wytrawnym farszem w kształt ślimaka; zob. też pierekaczewnik w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pierekaczewnik	pierekaczewniki
dopełniacz	pierekaczewnika	pierekaczewników
celownik	pierekaczewnikowi	pierekaczewnikom
biernik	pierekaczewnik	pierekaczewniki
narzędnik	pierekaczewnikiem	pierekaczewnikami
miejscownik	pierekaczewniku	pierekaczewnikach
wołacz	pierekaczewniku	pierekaczewniki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) wypiek

hiponimy:

holonimy:

(1.1) kuchnia tatarska, kuchnia podlaska

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) перакачаўнік m
• białoruski (taraszkiewica): (1.1) перакачаўнік m
• rosyjski: (1.1) сарбурма ż
• ukraiński: (1.1) перекочівник m, сарбурма ż

źródła: