pierdoły

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

pierdoły (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[pʲjɛrˈdɔwɨ], AS[pʹi ̯erdou̯y], zjawiska fonetyczne: zmięk.i → j  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) pot. posp. rzeczy mało ważne, głupstwa, dyrdymałki, bzdury[1][2]; zob. pierdoła
(1.2) pot. posp. plotki, wieści[2]; zob. pierdoła
(1.3) pot. posp. pogaduchy, plotkowanie[2]

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) M. i B. lm od: pierdoła
odmiana:
(1.1-3) [1]
przykłady:
(1.1) Myślałam, że to będzie ciekawy program, a to same pierdoły.
(1.2) Znasz najnowsze pierdoły o naszym wójcie?
(1.2) Nie przejmuj się tymi pierdołami, pogadają i zapomną.
(1.3) Mamy nie ma w domu, poszła do sąsiadki na pierdoły.
składnia:
kolokacje:
(1.3) babskie pierdoły
synonimy:
(1.1) banialuki, koszałki-opałki
(1.2) reg. pozn. pierdy, reg. sieradz. pirdoły
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pierdziel mos, pierdołka ż, pierdoła, pierdu-pierdu; zdrobn. pierdołki; zdrobn. pierdółki
wykrz. pierdu-pierdu
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
znaczenie (1.1) w niektórych słownikach ma także odpowiednik w lp[3], znaczenie (1.2) w potocznej polszczyźnie również występuje w lp
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „pierdoły” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. 2,0 2,1 2,2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „pierdoły” w: Słownik gwary miejskiej Poznania, red. Monika Gruchmanowa i Bogdan Walczak, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. Maciej Czeszewski, Słownik polszczyzny potocznej, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006, ISBN 83-01-14631-1, ISBN 978-83-01-14631-3, s. 230.