piemonckojęzyczny

piemonckojęzyczny (język polski)

wymowa:

‹piemoncko języczny›, IPA: [pʲjɛ̃ˈmɔ̃nʦ̑kɔjɛ̃w̃ˈzɨʧ̑nɨ], AS: [pʹi ̯ẽmõnckoi ̯ẽũ̯zyčny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę • podw. akc.• i → j 

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, który posługuje się językiem piemonckim

(1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem piemonckim

(1.3) spisany, stworzony w języku piemonckim

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	piemonckojęzyczny		piemonckojęzyczna	piemonckojęzyczne	piemonckojęzyczni	piemonckojęzyczne
dopełniacz	piemonckojęzycznego		piemonckojęzycznej	piemonckojęzycznego	piemonckojęzycznych
celownik	piemonckojęzycznemu		piemonckojęzycznej	piemonckojęzycznemu	piemonckojęzycznym
biernik	piemonckojęzycznego	piemonckojęzyczny	piemonckojęzyczną	piemonckojęzyczne	piemonckojęzycznych	piemonckojęzyczne
narzędnik	piemonckojęzycznym		piemonckojęzyczną	piemonckojęzycznym	piemonckojęzycznymi
miejscownik	piemonckojęzycznym		piemonckojęzycznej	piemonckojęzycznym	piemonckojęzycznych
wołacz	piemonckojęzyczny		piemonckojęzyczna	piemonckojęzyczne	piemonckojęzyczni	piemonckojęzyczne

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) ludność piemonckojęzyczna

(1.2) obszar piemonckojęzyczny

(1.3) piemonckojęzyczny tekst • piemonckojęzyczna książka/prasa

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: