pięćdziesięcioczterolatka

pięćdziesięcioczterolatka (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌpʲjɛ̇̃ɲʥ̑ɛ̇ɕɛ̇̃ɲʨ̑ɔʧ̑tɛrɔˈlatka], AS: [pʹi ̯ė̃ńʒ́ėśė̃ńćočterolatka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• asynch. ę • akc. pob.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kobieta mająca pięćdziesiąt cztery lata

(1.2) zwierzę, rzecz lub roślina mająca pięćdziesiąt cztery lata

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D., B. lp od pięćdziesięcioczterolatek

odmiana:

(1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pięćdziesięcioczterolatka	pięćdziesięcioczterolatki
dopełniacz	pięćdziesięcioczterolatki	pięćdziesięcioczterolatek
celownik	pięćdziesięcioczterolatce	pięćdziesięcioczterolatkom
biernik	pięćdziesięcioczterolatkę	pięćdziesięcioczterolatki
narzędnik	pięćdziesięcioczterolatką	pięćdziesięcioczterolatkami
miejscownik	pięćdziesięcioczterolatce	pięćdziesięcioczterolatkach
wołacz	pięćdziesięcioczterolatko	pięćdziesięcioczterolatki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. pięćdziesięcioczteroletni

rzecz. pięćdziesięcioczterolatek m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: pięćdziesięcioczterolatek

• esperanto: (1.1) kvindekkvarjarulino
• niemiecki: (1.1) Vierundfünfzigjährige ż

źródła: