pessimistisk

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

pessimistisk (język duński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) pesymistyczny
odmiana:
(1.1) pessimistisk, pessimistisk, pessimistiske; st. wyższy mere pessimistisk; st. najwyższy mest pessimistisk
przykłady:
(1.1) Hvis jeg kan vise, at der findes optimistiske og pessimistiske hjerneceller i den menneskelige hjerne, […] vil det være en stor ændring af vores forståelse af dopaminsystemet.[1]Jeśli uda mi się wykazać, że w ludzkim mózgu znajdują się optymistyczne i pesymistyczne komórki mózgowe, […] będzie to stanowiło dużą zmianę w naszym rozumieniu układu dopaminowego.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) optimistisk
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pessimist w, pessimisme w
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. David Meder: Optimistic and pessimistic dopamine signals in the human brain (da). Danmarks Frie Forskningsfond, 2023-04-11. [dostęp 2023-04-11].

pessimistisk (język norweski (bokmål))[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) pesymistyczny
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) optimistisk
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pessimist m, pessimisme m
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

pessimistisk (język norweski (nynorsk))[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) pesymistyczny
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) optimistisk
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pessimist m, pessimisme m
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

pessimistisk (język szwedzki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) pesymistyczny[1]
odmiana:
(1.1) pessimistisk, pessimistiskt, pessimistiska
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) optimistisk
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pessimist, pessimism
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 360.