peregrynacja

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

peregrynacja (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌpɛrɛɡrɨ̃ˈnaʦ̑ʲja], AS[peregrỹnacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) książk. przest. długa podróż lub wędrówka
(1.2) rel. pielgrzymka do świętego miejsca
(1.3) rel. przenoszenie obiektu kultu w Kościele katolickim w celu odbycia przy jego udziale praktyk religijnych; zob. też peregrynacja w Wikipedii
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Byłem tego właściwie pewien, trochę ich już poznałem w swoich peregrynacjach po tym kraju[2].
składnia:
kolokacje:
(1.3) peregrynacja krzyża / obrazu / relikwii
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. peregrynowanie n, peregrynant m, peregrynantka ż
czas. peregrynować ndk.
przym. peregrynacyjny
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. peregrinatio[3]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: pielgrzymka
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „peregrynacja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2. Maria Nurowska „Dwie miłości”, Wydawnictwo WAB, Warszawa 2008, ISBN 9788374144407
  3. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „peregrynacja” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.