penitencjarny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

penitencjarny (język polski)[edytuj]

funkcjonariusz wojskowej służby penitencjarnej (1.1)
wymowa:
IPA[ˌpɛ̃ɲitɛ̃nˈʦ̑ʲjarnɨ], AS[pńitẽncʹi ̯arny], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob.
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dotyczący kar, więźniów, więziennictwa[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Po raz pierwszy twórczość osadzonych została wyeksponowana na wolności, poza murem zakładu penitencjarnego[2]
(1.1) W całej Europie powstaje nowy typ zakładów penitencjarnychdomy poprawy dla nierządnic[3].
składnia:
kolokacje:
(1.1) sędzia / system penitencjarny • służba penitencjarna
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. penitencjaryzm m, penitencjarysta m, penitent mos/mrz
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „penitencjarny” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. (JED), Express Ilustrowany, 21/11/2003, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  3. Marek Karpiński, Najstarszy zawód świata Historia prostytucji, 2010, Narodowy Korpus Języka Polskiego.