pejzan

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

pejzan (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA: [ˈpɛjzãn], AS: [pei ̯zãn], zjawiska fonetyczne: nazal.
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) przest. obraź. chłop, mieszkaniec wsi[1]
(1.2) przest. poddany[2]
(1.3) środ. głupi, nieokrzesany człowiek[3]
odmiana:
przykłady:
(1.1) Niejeden głodny pejzan by im pozazdrościł. Jak cudnie się pokazują stare! — wskazał na kilka pawi.[4]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) wieśniak, chłop
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pejzanka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. paysan → wieśniak; wiejski[1]
uwagi:
por. pejzaż
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 Władysław Stanisław Reymont: Rok 1794, str. 30
  2. ↑ Rozprawy Komisji Językowej, Tomy 29-31, Łódzkie Towarzystwo Naukowe, Zakład Narodowy im. Ossolinskich, 1984
  3. ↑ Socjolingwistyka, wydanie 11, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1991, str. 178
  4. ↑ Władysław Stanisław Reymont: Rok 1794, str. 148
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=pejzan&oldid=7866598”