pedeutologia

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

pedeutologia (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌpɛdɛwtɔˈlɔɟja], AS[pedeu̯toloǵi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.u → ł akc. pob.i → j 
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) dział pedagogiki zajmujący się zagadnieniami dotyczącymi zawodu nauczyciela; zob. też pedeutologia w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
(1.1) pedagogika
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pedeutolog m
przym. pedeutologiczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. paideutes 'nauczyciel' + logos 'słowo, nauka'[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Henryka Kwiatkowska, Pedeutologia, Wydawnictwo Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2008, s. 17.