pedanteria

pedanteria (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌpɛdãnˈtɛrʲja], AS: [pedãnterʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.• i → j 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przesadna dbałość o detale

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	pedanteria
dopełniacz	pedanterii
celownik	pedanterii
biernik	pedanterię
narzędnik	pedanterią
miejscownik	pedanterii
wołacz	pedanterio

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pedantyczność ż, pedant m, pedantka ż

przym. pedantyczny

przysł. pedantycznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• duński: (1.1) pedanteri n
• interlingua: (1.1) pedanteria
• włoski: (1.1) pedanteria ż

źródła:

pedanteria (interlingua)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) pedanteria

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pedante, pedantismo

przym. pedantesc

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

pedanteria (język włoski)

wymowa:

IPA: /pe.dan.te.ˈri.a/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pedanteria

odmiana:

(1.1) lp pedanteria; lm pedanterie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) pedantismo, pignoleria

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pedante m ż, pedantessa ż, pedantismo m

czas. pedanteggiare, pedantizzare

przym. pedante, pedantesco

przysł. pedantemente, pedantescamente

związki frazeologiczne:

etymologia:

wł. pedante + -eria

uwagi:

źródła: