peccatum

peccatum (język łaciński)

wymowa:

(klasyczna) IPA: /pekˈkaː.tum/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) grzech

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) supinum od: pecco

odmiana:

(1.1) peccat|um, ~i (deklinacja II)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	peccātum	peccāta
dopełniacz	peccātī	peccātōrum
celownik	peccātō	peccātīs
biernik	peccātum	peccāta
ablatyw	peccātō	peccātīs
wołacz	peccātum	peccāta

przykłady:

(1.1) Agnus Dei, qui tollis peccata mundi: miserere nobis. → Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(1.1) czas. pecco

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: