paskudztwo

paskudztwo (język polski)

wymowa:

IPA: [paˈskuʦ̑tfɔ], AS: [paskuctfo], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) coś paskudnego, bardzo brzydkiego, nieestetycznego

(1.2) coś bardzo niesmacznego

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	paskudztwo	paskudztwa
dopełniacz	paskudztwa	paskudztw
celownik	paskudztwu	paskudztwom
biernik	paskudztwo	paskudztwa
narzędnik	paskudztwem	paskudztwami
miejscownik	paskudztwie	paskudztwach
wołacz	paskudztwo	paskudztwa

przykłady:

(1.2) Oni, jak chcą jeść to paskudztwo, proszę bardzo, w końcu co kraj, to obyczaj!

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. paskudny

rzecz. paskuda

czas. paskudzić, napaskudzić

przysł. paskudnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• nowogrecki: (1.1) αίσχος n
• ukraiński: (1.1) паску́дство n

źródła: