partenopeo

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

partenopeo (język hiszpański)[edytuj]

wymowa:
IPA[paɾ.te.no.ˈpe.o]
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) neapolitański

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) książk. neapolitańczyk
odmiana:
(1) lp partenopeo m, partenopea ż; lm partenopeos m, partenopeas ż
(2) lm partenopeos
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) napolitano
(2.1) napolitano
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. partenopea ż, Parténope ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. Parthenopĭus
uwagi:
źródła:

partenopeo (język włoski)[edytuj]

wymowa:
IPA/par.te.no.'pɛ.o/
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) książk. neapolitański

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) książk. neapolitańczyk
odmiana:
(1.1) lp partenopeo m, partenopea ż; lm partenopei m, partenopee ż
(2.1) lp partenopeo; lm partenopei
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) napoletano
(2.1) napoletano
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. partenopea ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. Parthenopeius
uwagi:
źródła: