parochus

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

parochus (język łaciński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) dostawca, gospodarz[1]
(1.2) p.łac. rel. proboszcz, pleban
odmiana:
(1) paroch|us, parochī (deklinacja II)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. parochia ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
p.łac. parochia < gr. παροικία < gr. πάροικος < gr. παρά + οἶκος; źródłosłów dla hiszp. párroco, port. pároco, wł. parroco
uwagi:
źródła:
  1. Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 481.