paralalia

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

paralalia (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌparaˈlalʲja], AS[paralalʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob.i → j 
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) med. psych. objaw chorobowy polegający na mimowolnym myleniu wyrazów podobnie brzmiących[1]
odmiana:
(1.1) blm,
przykłady:
(1.1) Mój kuzyn cierpi na paralalię.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) zaburzenie
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. παρά (para) + gr. λαλιά (laliá)
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „paralalia” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.

paralalia (język włoski)[edytuj]

wymowa:
IPA/pa.ra.la.'li.a/
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) med. paralalia
odmiana:
(1.1) lp paralalia; lm paralalie
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
wł. para- + -lalia
uwagi:
źródła: