paradygmatyczny
paradygmatyczny (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
przymiotnik
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik paradygmatyczny paradygmatyczna paradygmatyczne paradygmatyczni paradygmatyczne dopełniacz paradygmatycznego paradygmatycznej paradygmatycznego paradygmatycznych celownik paradygmatycznemu paradygmatycznej paradygmatycznemu paradygmatycznym biernik paradygmatycznego paradygmatyczny paradygmatyczną paradygmatyczne paradygmatycznych paradygmatyczne narzędnik paradygmatycznym paradygmatyczną paradygmatycznym paradygmatycznymi miejscownik paradygmatycznym paradygmatycznej paradygmatycznym paradygmatycznych wołacz paradygmatyczny paradygmatyczna paradygmatyczne paradygmatyczni paradygmatyczne
- przykłady:
- (1.1) Wszelkie błędy w deklinacji czy koniugacji wskazują na eksponowanie przez Białoszewskiego relacji paradygmatycznych, konsekwencji w stosowaniu zasad językowych[1].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. paradygmat m
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) paradigmatic
- białoruski: (1.1) парадыгматычны
- bułgarski: (1.1) парадигматичен
- duński: (1.1) paradigmatisk
- francuski: (1.1) paradigmatique
- interlingua: (1.1) paradigmatic
- niemiecki: (1.1) paradigmatisch
- norweski (bokmål): (1.1) paradigmatisk
- norweski (nynorsk): (1.1) paradigmatisk
- portugalski: (1.1) paradigmático
- rosyjski: (1.1) парадигматический
- ukraiński: (1.1) парадигматичний
- źródła:
- ↑ Mariusz Gołąb, Język i rzeczywistość w twórczości Mirona Białoszewskiego, 2001, Narodowy Korpus Języka Polskiego.