pantomimus

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

pantomimus (język łaciński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) teatr. mim[1]
odmiana:
(1) pantomīm|us, ~i (deklinacja II)
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikpantomīmuspantomīmī
dopełniaczpantomīmīpantomīmōrum
celownikpantomīmōpantomīmīs
biernikpantomīmumpantomīmōs
ablatywpantomīmōpantomīmīs
wołaczpantomīmepantomīmī
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) mimus
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pantomima ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. παντόμιμος (pantomimos)
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 478.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=pantomimus&oldid=7372202”