panicium

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

panicium (język łaciński)[edytuj]

panicium (1.1)
panicium (1.2)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) pieczywo[1]
(1.2) roln. proso włoskie, włośnica ber
odmiana:
(1) panicium, ~i
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. panicum n, panis m, panus m
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. panicum < łac. panus < gr. πᾶνος albo łac. paniceus < łac. panis
uwagi:
źródła:
  1. Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 478.