panichida

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

panichida (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌpãɲiˈxʲida], AS[pãńiχʹida], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rel. prawosławne nabożeństwo żałobne; zob. też panichida w Wikipedii
odmiana:
przykłady:
(1.1) Obok wywołanych w każdym przez śmierć domysłów o przesunięciach i możliwych zmianach w hierarchii służbowej, które mogły nastąpić na skutek tej śmierci, sam fakt śmierci dobrego znajomego wywołał u wszystkich, którzy się o niej dowiedzieli, jak zwykle uczucie radości, że umarł on, a nie ja (…) Dobrzy zaś znajomi, tak zwani przyjaciele Iwana Iljicza, mimo woli pomyśleli przy tym także, teraz muszą zadość uczynić bardzo nudnym obowiązkom tego, co wypada, i pojechać na panichidę oraz z kondolencyjną wizytą u wdowy.[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) panahida
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) ros.[2] < gr. παννυχίς (pannychís) → uroczystość całonocna, zwłaszcza ku czci Demetry
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Lew Tołstoj, Śmierć Iwana Iljicza, tłum. Jarosław Iwaszkiewicz, Wydawnictwo TPPR „Współpraca”, Warszawa 1985, ISBN 83-7018-010-8, s. 7.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „panichida” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.