pałąk

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

pałąk (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) wygięty pręt, czasem służący jako uchwyt[1]
(1.2) zakrzywienie, wygięcie w łuk, w półkole[2]
(1.3) element broni białej służący do osłony dłoni
(1.4) techn. odbierak prądu w pojazdach zasilanych z trakcji elektrycznej
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.2) zgiąć się w pałąk
synonimy:
(1.1) kabłąk
(1.2) łuk
(1.3) garda
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) pręt
hiponimy:
(1.1) chomąto, strzemię
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pałąkowatość ż
zdrobn. pałączek m
przym. pałąkowy, pałąkowaty
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „pałąk” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.