płytkarz

płytkarz (język polski)

płytkarz (1.1) podczas pracy

wymowa:

IPA: [ˈpwɨtkaʃ], AS: [pu̯ytkaš], zjawiska fonetyczne: wygł. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) bud. specjalista zajmujący się kafelkowaniem ścian lub podłóg

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	płytkarz	płytkarze
dopełniacz	płytkarza	płytkarzy / rzad. płytkarzów
celownik	płytkarzowi	płytkarzom
biernik	płytkarza	płytkarzy / rzad. płytkarzów
narzędnik	płytkarzem	płytkarzami
miejscownik	płytkarzu	płytkarzach
wołacz	płytkarzu	płytkarze

przykłady:

(1.1) Kupiłem już kafelki, czekam tylko na płytkarza.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) glazurnik, kafelkarz, terakociarz, fliziarz

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. płyta ż, płytka ż, płyteczka ż, płytkowanie n

czas. płytkować ndk., wypłytkować dk.

przym. płytkowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. płytka + -arz

uwagi:

zobacz też: Indeks:Polski - Zawody

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) tiler
• hiszpański: (1.1) embaldosador m, alicatador m
• nowogrecki: (1.1) πλακάς m
• rosyjski: (1.1) плиточник m, кафельщик m

źródła: