pójść na dywanik

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

pójść na dywanik (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈpujɕʨ̑ ˌna‿dɨˈvãɲik], AS[pui ̯ść na‿dyvãńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.zestr. akc.wym. warsz.akc. pob.
?/i
znaczenia:

fraza czasownikowa

(1.1) zostać wezwanym przez przełożonego na rozmowę, zwykle przykrą[1]
odmiana:
(1.1) zob. pójść, „na dywanik” nieodm.
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) wylądować na dywaniku
antonimy:
(1.1) wezwać na dywanik
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks: Polski - Związki frazeologiczne
tłumaczenia:
źródła:
  1. Słownik frazeologiczny PWN, red. Anna Kłosińska, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005, ISBN 978-83-01-14481-4, s. 83.