półtorak

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

półtorak (język polski)[edytuj]

półtorak (1.1)
półtorak (1.2)
półtorak (1.3)
wymowa:
IPA[puwˈtɔrak], AS[puu̯torak]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) spoż. miód pitny powstały z fermentacji brzeczki, w której stosunek objętości miodu do wody wynosi 1:1/2
(1.2) hist. numizm. srebrna moneta o wartości półtora grosza bita w Rzeczypospolitej Obojga Narodów; zob. też półtorak (moneta) w Wikipedii
(1.3) pot. miecz półtoraręczny
(1.4) gw. dom półtorapiętrowy[1]
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
zdrobn. półtoraczek m
licz. półtora, półtorej
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. półtora + -ak
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Napoje
(1.1) zobacz też: półtorakdwójniaktrójniakczwórniak
tłumaczenia:
źródła:
  1. Anna Kostecka-Sadowa, Wybrane tendencje słowotwórcze w polszczyźnie południowokresowej na przykładzie Mościsk i okolic (uwagi o zjawiskach słowotwórczych w języku Polaków południowokresowych), „Socjolingwistyka” XXVII, 2013, s. 155.