pánikkeltő

pánikkeltő (język węgierski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) panikarz

(1.2) panikara

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

węg. pánik + keltő

uwagi:

źródła: