owczarstwo

owczarstwo (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) zootechn. produkcja zwierzęca obejmująca chów i hodowlę owiec

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	owczarstwo	owczarstwa
dopełniacz	owczarstwa	owczarstw
celownik	owczarstwu	owczarstwom
biernik	owczarstwo	owczarstwa
narzędnik	owczarstwem	owczarstwami
miejscownik	owczarstwie	owczarstwach
wołacz	owczarstwo	owczarstwa

przykłady:

(1.1) Polskie owczarstwo było kiedyś głównym źródłem mięsa na stołach Polaków.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. owca ż, owczarz m, owczarczyk m, owczarka ż, owczarnia ż, owczarek m, owczarzenie n, owczę n, owieczka ż

czas. owczarzyć ndk.

przym. owczy, owczarski

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. owczarz + -stwo

uwagi:

tłumaczenia:

• baskijski: (1.1) artzaintza, artzaingo
• białoruski: (1.1) авечкагадоўля ż
• niemiecki: (1.1) Schäferei ż
• rosyjski: (1.1) овцеводство n
• słowacki: (1.1) ovčiarstvo n
• ukraiński: (1.1) вівчарство n

źródła: