ovis

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: oviss

ovis (język łaciński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zool. owca[1]

formy zależne

(2.1) C. lm, abl. lmovum
odmiana:
(1.1) ov|is, ~is (deklinacja III)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) pascere oves → paść owce
(1.1) ovis nigraczarna owca
synonimy:
(1.1) agna ż
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. ovillus
rzecz. ovile
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
  • Zdarzało się, że rzeczownik ovis nietypowo traktowano jako rzeczownik rodzaju męskiego zamiast żeńskiego, co poświadczał m.in. Gelliusz[2].
  • Rzeczownik ovis może być użyty w odniesieniu do dowolnego przedstawiciela ssaka z rodzaju Ovis, niezależnie od tego, czy chodzi o samicę, czy samca[1]. W związku z tym Józef Korpanty w obszernym słowniku łacińsko-polskim tłumaczy to słowo zarówno jako owca, jak i baran[3]. Jednak rzeczownik ovis może być także używany w węższym znaczeniu jako samica tego ssaka (owca), przeciwstawiany rzeczownikowi aries (baran)[1].
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 Oxford Latin Dictionary, Oxford University Press, 1968, s. 1278.
  2. Anthony Corbeill, Sexing the World. Grammatical Gender and Biological Sex in Ancient Rome, Princeton University Press, 2015, s. 57–58, ISBN 978-0-691-20231-0
  3. Józef Korpanty, Słownik łacińsko-polski. I-Z, tom 2, Warszawa 2001, s. 392, ISBN 83-7195-472-7.