otomana

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: ottomana

otomana (język polski)[edytuj]

otomana (1.1)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) niska kanapa lub sofa z bocznymi wałkami i miękkim oparciem[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) W kącie na otomanie siedział czarny kocur.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Otomania ż, otomanka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. ottomane, od franc. ottomanotomański, osmański[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „otomana” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „otomana” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.