osądzać

osądzać (język polski)

wymowa:

IPA: [ɔˈsɔ̃nʣ̑aʨ̑], AS: [osõnʒać], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ą  ​

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. osądzić)

(1.1) praw. zob. osądzić

(1.2) książk. zob. osądzić (wydać opinię)

odmiana:

(1.1-2) koniugacja I

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		osądzać
czas teraźniejszy		osądzam	osądzasz	osądza	osądzamy	osądzacie	osądzają
czas przeszły	m	osądzałem	osądzałeś	osądzał	osądzaliśmy	osądzaliście	osądzali
	ż	osądzałam	osądzałaś	osądzała	osądzałyśmy	osądzałyście	osądzały
	n	osądzałom	osądzałoś	osądzało
tryb rozkazujący		niech osądzam	osądzaj	niech osądza	osądzajmy	osądzajcie	niech osądzają
pozostałe formy czas przyszły m będę osądzał, będę osądzać będziesz osądzał, będziesz osądzać będzie osądzał, będzie osądzać będziemy osądzali, będziemy osądzać będziecie osądzali, będziecie osądzać będą osądzali, będą osądzać ż będę osądzała, będę osądzać będziesz osądzała, będziesz osądzać będzie osądzała, będzie osądzać będziemy osądzały, będziemy osądzać będziecie osądzały, będziecie osądzać będą osądzały, będą osądzać n będę osądzało, będę osądzać będziesz osądzało, będziesz osądzać będzie osądzało, będzie osądzać czas zaprzeszły m osądzałem był osądzałeś był osądzał był osądzaliśmy byli osądzaliście byli osądzali byli ż osądzałam była osądzałaś była osądzała była osądzałyśmy były osądzałyście były osądzały były n osądzałom było osądzałoś było osądzało było forma bezosobowa czasu przeszłego osądzano tryb przypuszczający m osądzałbym, byłbym osądzał osądzałbyś, byłbyś osądzał osądzałby, byłby osądzał osądzalibyśmy, bylibyśmy osądzali osądzalibyście, bylibyście osądzali osądzaliby, byliby osądzali ż osądzałabym, byłabym osądzała osądzałabyś, byłabyś osądzała osądzałaby, byłaby osądzała osądzałybyśmy, byłybyśmy osądzały osądzałybyście, byłybyście osądzały osądzałyby, byłyby osądzały n osądzałobym, byłobym osądzało osądzałobyś, byłobyś osądzało osądzałoby, byłoby osądzało imiesłów przymiotnikowy czynny m osądzający, nieosądzający ż osądzająca, nieosądzająca osądzające, nieosądzające n osądzające, nieosądzające imiesłów przymiotnikowy bierny m osądzany, nieosądzany osądzani, nieosądzani ż osądzana, nieosądzana osądzane, nieosądzane n osądzane, nieosądzane imiesłów przysłówkowy współczesny osądzając, nie osądzając rzeczownik odczasownikowy osądzanie, nieosądzanie

przykłady:

(1.1) Sędzia zawsze surowo osądzał gwałcicieli.

(1.2) Nie osądzaj go, on naprawdę jest w trudnej sytuacji.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

aspekt dokonany osądzić

rzecz. osądzanie n, osądzenie n, osąd m, sądownictwo n

czas. sądzić

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1-2) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: osądzić

źródła: