oszukańczy

oszukańczy (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɔʃuˈkãj̃n͇ʧ̑ɨ], AS: [ošukãĩ ̯ṇčy], zjawiska fonetyczne: nazal.• rozs. artyk.• akc. pob. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) opierający się na oszustwie, nieuczciwości

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	oszukańczy		oszukańcza	oszukańcze	oszukańczy	oszukańcze
dopełniacz	oszukańczego		oszukańczej	oszukańczego	oszukańczych
celownik	oszukańczemu		oszukańczej	oszukańczemu	oszukańczym
biernik	oszukańczego	oszukańczy	oszukańczą	oszukańcze	oszukańczych	oszukańcze
narzędnik	oszukańczym		oszukańczą	oszukańczym	oszukańczymi
miejscownik	oszukańczym		oszukańczej	oszukańczym	oszukańczych
wołacz	oszukańczy		oszukańcza	oszukańcze	oszukańczy	oszukańcze

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) bałamutny, blagierski, kłamliwy, zwodniczy

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) nieprawdziwy, nieuczciwy

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. oszustwo n, oszustka ż, oszust m, oszukiwanie n, oszukańczość ż, oszukanie n

czas. oszukiwać ndk., oszukać dk.

przysł. oszukańczo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) fraudulent, deceitful
• białoruski: (1.1) ашуканскі
• bułgarski: (1.1) мошенически
• czeski: (1.1) podvodný
• esperanto: (1.1) trompa
• francuski: (1.1) trompeur, tricheur, frauduleux
• hiszpański: (1.1) tramposo, fraudulento, engañoso
• kaszubski: (1.1) òszëkańsczi, òchëbny, manicelsczi
• łaciński: (1.1) cibdelus
• niemiecki: (1.1) betrügerisch, schnwindlerisch, falsch
• nowogrecki: (1.1) δόλιος, απατηλός, πλανερός
• rosyjski: (1.1) мошеннический, плутовской
• slovio: (1.1) obmanju (обманйу)
• słowacki: (1.1) podvodný

źródła: