ostroga

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ostroga (język polski)[edytuj]

ostrogi (1.1)
ostrogi (1.1)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) jeźdz. ostro zakończony metalowy kabłąk przypinany do butów, wspomagający działanie łydki; zob. też ostroga (jeździectwo) w Wikipedii
(1.2) środ. sport. strzelectwo część broni opierana o bark[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.2) policzek
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ostrogarz mos
przym. ostrogowy
związki frazeologiczne:
(1.1) zdobyć ostrogi
etymologia:
uwagi:
zob. też ostroga w Wikipedii
tłumaczenia:
źródła:
  1. Monika Sobolewska, Słownictwo z zakresu strzelectwa sportowego w polszczyźnie współczesnej – wybrane zagadnienia, w: Socjolekt, idiolekt, idiostyl. Historia i współczesność pod red. Urszuli Sokólskiej, Uniwersytet w Białymstoku, Białystok 2017, s. 333.