ostracyzować

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ostracyzować (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌɔstraʦ̑ɨˈzɔvaʨ̑], AS[ostracyzovać], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) wykluczać z pewnego środowiska osobę, która naraziła się jego członkom
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Przemówień jego w izbie parów słuchano, dziwiąc się cynicznej odwadze, z jaką ostracyzowany magnat żądał reformy dziedzicznego ciała prawodawczego [...][1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ostracyzm m, ostracyzowanie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. „Kurjer Warszawski: dodatek poranny”, 18 listopada 1892, nr 320, s. 2., polona.pl.