osadniczy

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

osadniczy (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) związany z osadnictwem, dotyczący osadnictwa
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Zasadnicza ekspansja osadnicza przypada na schyłek panowania króla Kazimierza Wielkiego oraz królowej Jadwigi[1].
(1.1) Sieć osadnicza na Śląsku Cieszyńskim jest nierównomierna[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) rolniczo-osadniczycharakter / kontrakt / kompleks / napór / obszar / ośrodek / poziom / przywilej / punkt / rejon / rozkwit / system / teren / układ / zespół osadniczy • osadniczy styl życiaakcja / ekspansja / fala / jednostka / norma / przestrzeń / rodzina / sieć / wspólnota osadnicza • continuum / skupisko / terytorium osadnicze • bariery osadnicze
synonimy:
(1.1) osiedleńczy
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. osad mrz, osadnik mos/mrz
czas. osadzić dk., osadzać ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. osadnik + -y
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: