orthographia

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

orthographia (język francuski)[edytuj]

wymowa:
IPA/ɔʁ.tɔ.ɡʁa.fja/
znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) 3. os. lp przesz. literacki (passé simple) czasownika orthographier
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

orthographia (interlingua)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) ortografia
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

orthographia (język łaciński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ortografia[1]
odmiana:
(1.1) orthographia, orthographiae (deklinacja I)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „orthographia” w: Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie III, Księgarnia św. Wojciecha, Poznań - Warszawa - Lublin 1958, s. 473.