orno

orno (język baskijski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) anat. kręg

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ornomuin, ornodun, ornogabe

przym. ornodun, ornogabe

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

orno (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [ˈoɾ.no]

homofon: horno

znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) 1. os. lp (yo) czasu teraźniejszego (presente) trybu oznajmującego (indicativo) od ornar

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

orno (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) ubierać

(1.2) wyposażać, zaopatrywać

(1.3) zdobić, dekorować

odmiana:

(1) orn|o, ~are, ~avi, ~atum (koniugacja I)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. ornatus

rzecz. ornatus m, ornamentum n, ornatrix ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: