ordine

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ordine (interlingua)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) ład, porządek
(1.2) porządek, układ; kolej, kolejność
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

ordine (język włoski)[edytuj]

wymowa:
IPA['ordine]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) ład, porządek
(1.2) porządek, układ; kolej, kolejność
(1.3) przen. dziedzina, rodzaj
(1.4) przen. kategoria, rząd
(1.5) rozkaz, polecenie
(1.6) zrzeszenie, izba, klasa, stan
(1.7) wojsk. szereg, szyk
(1.8) hand. zamówienie, zlecenie
(1.9) archit. porządek, szyk
(1.10) rel. reguła, zakon
(1.11) biol. syst. rząd
odmiana:
(1) lp ordine; lm ordini
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.2) ordine alfabetico / cronologico
synonimy:
(1.2) disposizione
(1.6) associazione
antonimy:
(1.1) disordine
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. disordine m, ordinazione ż, sottordine m
czas. ordinare
związki frazeologiczne:
parola d'ordinefuori dell'ordine
etymologia:
uwagi:
źródła: