oprych

oprych (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) gw. (Warszawa) pot. bandyta, drobny przestępca, chuligan, awanturnik, zbir

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	oprych	oprychowie
dopełniacz	oprycha	oprychów
celownik	oprychowi	oprychom
biernik	oprycha	oprychów
narzędnik	oprychem	oprychami
miejscownik	oprychu	oprychach
wołacz	oprychu	oprychowie
depr. M. i W. lm: (te) oprychy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) kobzacz

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. opryszek m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: Indeks:Polski - Gwara warszawska

tłumaczenia:

zobacz listę tłumaczeń w haśle: bandyta

źródła: