opozycja
Wygląd
opozycja (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) przeciwstawienie, przeciwdziałanie
- (1.2) polit. partia, stronnictwo przeciwne rządowi lub większości parlamentarnej; zob. też opozycja (polityka) w Wikipedii
- (1.3) astr. przeciwstawne położenie ciał niebieskich względem obserwatora na Ziemi; zob. też opozycja (astronomia) w Wikipedii
- (1.4) szach. przeciwstawne położenie króli na jednej linii lub przekątnej, kiedy oddziela je jedno pole
- (1.5) sport. zabezpieczenie ręki gardą w szermierce[1]
- (1.6) jęz. zestawienie przeciwstawnych sobie elementów języka; zob. też opozycja (językoznawstwo) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-6)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik opozycja opozycje dopełniacz opozycji opozycji / przest. opozycyj[2] celownik opozycji opozycjom biernik opozycję opozycje narzędnik opozycją opozycjami miejscownik opozycji opozycjach wołacz opozycjo opozycje
- przykłady:
- (1.2) Opozycja może liczyć na 50 miejsc w parlamencie.
- (1.3) Mars i Słońce są dzisiaj w opozycji.
- (1.4) W końcówkach z pojedynczym pionem uzyskanie opozycji jest jedynym środkiem obronnym.
- kolokacje:
- (1.2) konstruktywna opozycja • opozycja parlamentarna / pozaparlamentarna • przejść do opozycji • słaba / silna / bierna / aktywna / rzeczywista / pozorna opozycja
- (1.4) opozycja prosta / skośna / boczna
- synonimy:
- (1.1) przeciwstawienie, przeciwdziałanie, antagonizm
- antonimy:
- (1.2) rząd, władza, koalicja
- (1.3) koniunkcja
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. opozycyjność ż, opozycjonista m, opozycjonistka ż, oponent m, oponentka ż, oponowanie n, pozycja ż, pozycjonowanie n, supozycja ż
- czas. oponować ndk., pozycjonować ndk.
- przym. opozycyjny, pozycyjny
- przysł. opozycyjnie, pozycyjnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. oppositio → opór < łac. oppono → przeciwstawiać, kłaść naprzeciw < łac. ob + pono → naprzeciw + kłaść
- por. pozycja
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) opposition
- arabski: (1.1) مناهضة ż
- baskijski: (1.1) aurkaritza, aurkakotasun; (1.2) oposizio; (1.3) oposizio
- białoruski: (1.1) апазіцыя ż; (1.2) апазіцыя ż; (1.3) апазіцыя ż
- bułgarski: (1.1) опозиция ż; (1.2) опозиция ż; (1.3) опозиция ż; (1.4) опозиция ż; (1.6) опозиция ż
- duński: (1.1) opposition w; (1.2) opposition w
- esperanto: (1.1) opozicio, opoziciado; (1.2) opozicio, opoziciularo; (1.3) opozicio
- francuski: (1.1) opposition ż; (1.2) opposition ż; (1.3) opposition ż
- hiszpański: (1.1) oposición ż; (1.2) oposición ż; (1.3) oposición ż
- interlingua: (1.1) opposition
- kataloński: (1.1) oposició ż; (1.2) oposició ż; (1.3) oposició ż
- niemiecki: (1.1) Opposition ż
- nowogrecki: (1.1) αντίρρηση ż; (1.2) αντιπολίτευση ż; (1.3) αντίθεση ż
- rosyjski: (1.1) оппозиция ż; (1.2) оппозиция ż; (1.3) оппозиция ż; (1.4) оппозиция ż
- szwedzki: (1.1) opposition w; (1.2) opposition w
- ukraiński: (1.1) опозиція ż; (1.2) опозиція ż; (1.3) опозиція ż; (1.4) опозиція ż
- źródła:
- ↑ Hasło „opozycja” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „opozycja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.