ontmoeten

ontmoeten (język niderlandzki)

wymowa:

^{ⓘ ⓘ}

znaczenia:

czasownik słaby, przechodni, nierozdzielnie złożony

(1.1) spotykać

odmiana:

(1.1) ontmoeten (ontmoet), ontmoette, heeft ontmoet

 

deelwoord
onvoltooid	ontmoetend
voltooid	ontmoet
indicatief
persoon	onvoltooid	voltooid
	tegenwoordige tijd
ik	ontmoet	heb ontmoet
jij (je)	ontmoet	hebt ontmoet
u	ontmoet	hebt ontmoet
gij (ge)	ontmoet	hebt ontmoet
hij zij (ze) het	ontmoet	heeft ontmoet
wij (we)	ontmoeten	hebben ontmoet
jullie
zij (ze)
	verleden tijd
ik	ontmoette	had ontmoet
jij (je)
u
gij (ge)		hadt ontmoet
hij zij (ze) het		had ontmoet
wij (we)	ontmoetten	hadden ontmoet
jullie
zij (ze)
	tegenwoordige toekomende tijd
ik	zal ontmoeten	zal ontmoet hebben
jij (je)	zal ontmoeten zult ontmoeten	zal ontmoet hebben zult ontmoet hebben
u	zal ontmoeten zult ontmoeten	zal ontmoet hebben zult ontmoet hebben
gij (ge)	zult ontmoeten	zult ontmoet hebben
hij zij (ze) het	zal ontmoeten	zal ontmoet hebben
wij (we)	zullen ontmoeten	zullen ontmoet hebben
jullie
zij (ze)
	verleden toekomende tijd
ik	zou ontmoeten	zou ontmoet hebben
jij (je)	zou ontmoeten zult ontmoeten	zou ontmoet hebben
u	zou ontmoeten zoudt ontmoeten	zou ontmoet hebben zoudt ontmoet hebben
gij (ge)	zoudt ontmoeten	zoudt ontmoet hebben
hij zij (ze) het	zou ontmoeten	zou ontmoet hebben
wij (we)	zouden ontmoeten	zouden ontmoet hebben
jullie
zij (ze)
conjunctief
taal	tegenwoordige tijd	verleden tijd
enkelvoud	ontmoete	ontmoette
meervoud	ontmoeten	ontmoetten
imperatief
jij (je)	ontmoet
jullie	ontmoet

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) ontmoeten elkaar → spotykać się

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: