omständighet

omständighet (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) okoliczność, czynnik, uwarunkowanie, sytuacja

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) förmildrande omständigheter → okoliczności łagodzące

synonimy:

(1.1) förhållande, faktor, villkor

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

fraza czasownikowa leva i små omständigheter • råka i omständigheter

fraza przysłówkowa under alla omständigheter • under inga omständigheter

etymologia:

szw. omständig + -het → daw. okoliczny + …tworzy rzeczownik

uwagi:

źródła: