omezenec

omezenec (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) człowiek ograniczony, mało inteligentny

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	omezenec	omezenci
dopełniacz	omezence	omezenců
celownik	omezenci / omezencovi	omezencům
biernik	omezence	omezence
wołacz	omezenče	omezenci
miejscownik	omezenci / omezencovi	omezencích
narzędnik	omezencem	omezenci

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. omezený

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: