oficer

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: officer

oficer (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ɔˈfʲiʦ̑ɛr], AS[ofʹicer], zjawiska fonetyczne: zmięk.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) wojsk. adm. osoba zajmująca odpowiednią pozycję w hierarchii jakiejś służby mundurowej; w Polsce: posiadająca stopień od podporucznika wzwyż[1]; zob. też oficer w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Oficerowie do rana bawili się w kantynie.
(1.1) Mój wujek był marynarzem i oficerem Floty.
(1.1) Nie matura, lecz chęć szczera, zrobi z ciebie oficera.
składnia:
kolokacje:
(1.1) oficer dyżurny / marynarki / sztabuoficer flagowymłodszy oficerstarszy oficerpierwszy oficeroficer ogniowyoficer liniowy
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. oficerka ż, oficerki lm nmos, oficerstwo n, oficerzyna m
zdrobn. oficerek m
przym. oficerski
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Offizier < franc. officier < łac. officiarius
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „oficer” w: SJP.pl.