oecumenicus
oecumenicus (język łaciński)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) powszechny[1]
- odmiana:
- (1) oecūmenic|us, ~a, ~um (deklinacja I-II)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n mianownik oecūmenicus oecūmenica oecūmenicum oecūmenicī oecūmenicae oecūmenica dopełniacz oecūmenicī oecūmenicae oecūmenicī oecūmenicōrum oecūmenicārum oecūmenicōrum celownik oecūmenicō oecūmenicae oecūmenicō oecūmenicīs biernik oecūmenicum oecūmenicam oecūmenicum oecūmenicōs oecūmenicās oecūmenica ablatyw oecūmenicō oecūmenicā oecūmenicō oecūmenicīs wołacz oecūmenice oecūmenica oecūmenicum oecūmenicī oecūmenicae oecūmenica nie stopniuje się
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) oecumenicum concilium → sobór powszechny
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- gr. οἰκουμενικός (oikoumenikós) → światowy; źródłosłów dla ang. ecumenic, ang. ecumenical, franc. œcuménique, hiszp. ecuménico, pol. ekumeniczny, port. ecuménico, wł. ecumenico
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 462.