odważnik

odważnik (język polski)

odważniki (1.1)

wymowa:

IPA: [ɔdˈvaʒʲɲik], AS: [odvažʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) przedmiot służący do pomiaru masy innych przedmiotów na wadze szalkowej; zob. też odważnik w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	odważnik	odważniki
dopełniacz	odważnika	odważników
celownik	odważnikowi	odważnikom
biernik	odważnik	odważniki
narzędnik	odważnikiem	odważnikami
miejscownik	odważniku	odważnikach
wołacz	odważniku	odważniki

przykłady:

(1.1) Do kontroli wagi odważników użytkowych istnieją odważniki specjalne.

składnia:

kolokacje:

(1.1) odważnik kilogramowy

synonimy:

(1.1) ciężarek

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Waga ż, odważenie n, odważanie n, wagowy mos, waga ż

czas. wyważyć, odważyć dk., odważać ndk.

przym. wagowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) weight
• baskijski: (1.1) pisu
• białoruski: (1.1) гіра ż
• duński: (1.1) lod n
• francuski: (1.1) poids m
• hiszpański: (1.1) pesa ż
• kataloński: (1.1) pes m
• niemiecki: (1.1) Gewicht n
• nowogrecki: (1.1) βαρίδι n, σταθμά n lm
• rosyjski: (1.1) гиря ż

źródła: